ایسنا
- اطراف این چادر مسافرتی، یخچال و کمد و ظروف و دیگر وسایل منزل به چشم
می‌خورد و این موضوع به ذهن متبادر می کرد که قطعا ساکنین چادر به قصد
مسافرت نیامده‌اند.

وقتی به سراغشان رفتیم دیدیم تنها تشابه شان با
مسافرینی که به قصد تفریح و تفرج به کرمانشاه آمده‌اند و چادری برپا
کرده‌اند، همین چادرشان است.

در چادر زن و مردی بودند ابتدا از بازگو کردن موضوع و
علت حضورشان با آن همه وسایل در آنجا طفره می‌رفتند با اصرار ما مرد خانه
حاضر به صحبت شد و گفت به علت اینکه نتوانسته خانه‌ای کرایه کند مجبور شده
به چادر پناه آورد.

وی گفت: چندی پیش مستاجر بودیم به علت بیماری همسرم
مجبور شدم پول پیشی را که به عنوان ودیعه نزد صاحبخانه گذاشته بودم پس
گرفته و خرج مداوای او کنم صاحبخانه نیز حدود 2 ماه پیش حکم تخلیه منزلش
را گرفت و ما هم آواره شدیم.

وی ادامه داد: حدود 50 روز است در شهرک ظفر
زیرچادر زندگی می کنیم. طی این مدت به تمام دستگاه‌های حمایتی مراجعه
کرده‌ام، اما هیچ کمکی به ما نشده است.

وی افزود: از امروز که به اینجا نقل مکان کردیم بارها
مامورین اجراییات و نیروی انتظامی مراجعه و گفتند از اینجا باید بروید
گویا مسئولین از اینکه چهره شهرشان را زشت کرده‌ایم، ناراحت شده‌اند.

از او در خصوص خانواده‌اش پرسیدیم که گفت: یک دختر 10
ساله دارم که او را پیش خانواده پدری‌ام گذاشته‌ام. از ترس آبرو به همه
فامیل و آشنایان گفته‌ام جهت مداوای همسرم به شهر دیگری رفته‌ایم.

وی گفت: مشکل اصلی‌ام تامین پول پیش خانه است، زیرا به
هر کجا برای اجاره خانه مراجعه می‌کنم پول پیش از من می خواهند. اگر این
پول را جور کنم می‌توانم از عهده اجاره خانه برآیم.